Koekje bij de koffie

Voor het geval we geen idee hebben in wat voor land we leven is daar Maxima die met de onbevangen blik van de buitenstaander onze volksaard samenvat: "Nederland is grote ramen met open gordijnen, maar ook hechten aan privacy. Nederland is één koekje bij de koffie, maar ook een enorme gastvrijheid en warmte." Hoe deze zinnen zich verzoenen met de strekking van haar verhaal (Dé Nederlandse identiteit bestaat niet), is mij een raadsel, maar ik vind het dan ook moeilijk om grote lijnen te vatten als ik word afgeleid door details.
Waar gaat de prinses in hemelsnaam op de koffie? Bij mijn oma die vijf jaar geleden overleden is? En dan nog: alsof gastvrijheid en warmte in tegenspraak zijn met één koekje bij de koffie. Over wat voor koekje hebben we het? Een reuzeroomboterstroomwafel? Een banketbakkersbokkepoot? Of een bescheiden sprits?
Hoeveel had ze er dan gewild? En weet ze wel dat ze dat gewoon kan vragen? Want ook dat is Nederland: als je twee koekjes wil, gewoon vragen! We zijn altijd verguld als de gasten meer willen van het door ons gebodene. Bovendien drinken we doorgaans twee bakjes per sessie dus dat betekent twee koekjes.
Het wekt nieuwsgierigheid naar hoe gaat het in haar geboorteland. De Argentijnse gastvrouw of -heer overhandigt de trommel met de woorden "vreet maar leeg"?
Ik word gewoon niet goed. Éen koekje bij de koffie, maar Maxima vergeeft het ons want er staat zoveel gastvrijheid en warmte tegenover. Ja €235.000 per jaar, kun je heel veel koekjes van kopen.

L'appétit du bonheur

Ingeklemd tussen de flauwe quizzen Flog it! en Eggheads staat op BBC2 dagelijks om 17.30 het feelgoodprogramma Ready steady cook geprogrammeerd. Zelfs als je niet van koken of zelfs eten houdt kun je niet anders dan vrolijk worden van de aanstekelijke Ainsley Harriot die gerenommeerde koks uitdaagt iets culinair verantwoords te maken van een zak rijst, een tak peterselie en een pak custard.
Nu ik erover nadenk: tv-koks zijn altijd goedgemutst. Vandaar dat de chagrijnige, egocentrische eurokok Martin van RTVNoord-Holland, die ik heb leren kennen dankzij De Wereld draait door zo hilarisch is.

Heb je plezier in koken, dan heb je plezier in het leven. Het is niet voor depressievelingen weggelegd drie kilometer om te fietsen voor een specifiek merk djinten.
Met zijn lied L'appétit du bonheur en bijbehorende videoclip trekt de Franse artiest Aldebert een mooie parallel tussen levensvreugde en een geslaagde maaltijd. Als je de tekst niet begrijpt, spreken de beelden hopelijk voor zich. Een vertaling is opvraagbaar bij mij.


Als je het refrein wil meezingen:
Relever le goût, la saveur
Pas d’amour artificiel
Retrouver l’appétit du bonheur
Pas de régime sans elle

Zouden goede koks ook goede partners zijn?

DAG ??

Het zal de trouwe lezer niet zijn ontgaan dat het niet goed gaat met het fitblog. De drie weken zijn al lang om, terwijl het programma al na twee weken ophoudt.
Ik zal maar bekennen wat er aan de hand is: na 14 dagen trouw te hebben bewogen, mijn rondes te hebben gelopen op Noorderzon, en mijn eigen dieet strikt gevolgd te hebben, was ik 2 kilo aangekomen. Een vreemde zaak. Om mezelf en de bonnyvolgers in bescherming te nemen heb ik besloten het programma voorlopig stop te zetten. Ik vertel niet meer wat je moet eten en hoeveel je moet bewegen. Verzin zelf maar wat.
- Het belangrijkste is dat je gelukkig bent met jezelf, zegt Sandra, 1m70, 58 kg.
Een heel goed punt. Gelukkig zijn met jezelf betekent natuurlijk ook gelukkig met je lichaam, maar vijf kilo meer of minder mogen het verschil niet maken. Ik moest daaraan denken toen ik vanochtend een ansichtkaart kreeg van Roel Mosco vanuit St. Petersburg met deze afbeelding:


Koopmansvrouw aan de thee, heet het vrij vertaald en het is een foto van een schilderij uit 1918 van Boris Kustodiev.
Nu ben ik het type borderliner dat altijd overal wat achter zoekt. Waarom deze kaart aan mij, ben ik zo enorm? maar nadere bestudering van de afbeelding maakte me jaloers. Was ik maar zo mooi als die vrouw. Haar indrukwekkende, witte torso vormt het hart van het schilderij zoals het ornementje op haar jurk het middelpunt is van haar verschijning. Haar prachtige ronde vormen worden gespiegeld door de samowar. Ze laat me bepaald niet onverschillig en ik ben niet de enige, kijk maar goed naar de prins (met het witte paard) die schalks omhoog kijkt.
Moet zo'n vrouw op pastadieet?
Nee, zo'n vrouw moet theedrinken, met lekkere broodjes en rijp fruit.